viernes, 29 de junio de 2012

Mivi.

Hai amigos ós que non precisas ver cada día para saber que están ahí. Existe un tipo de xente, coa cal inda que pases meses sen vela, sabes que eu canto estedes xuntas, volverá a ser o mesmo. E ela e dese tipo de xente. E a miña Andrea, a miña porquecha, a miña vidiña, e quéroa como a poucas. Pode que pase cada ano dende setembro ata xuño sen vela, pero cada 23 ou 24 de xuño, en canto me vexo ó seu lado, todo volve a ser como sempre. Xenial, incrible, compañeira de risas, de choras, e sobre todo de festas. Grandes, enormes festas. Recorrémolas xuntas de cabo a rabo, bebendo, rindo, e liándoas en cada esquina. Non hai outra coma ela, e sei que nunca me fallará. Xa tiña ganas de ti, pequena, moitas ganiñas de ti.
Quéroche en verán, en inverno, en Calo, na Sta Minia, Ameneiro ou sen ser de festa.. pero eu quéroche. Como sempre comezamos co meu cumpleanos, e pechamos co teu, sabendo que inda que botemos sen falar nove meses, volveremos o ano seguinte máis fortes que nunca. Moito, pichona, quéroche moito máis do que nadie poida imaxinar, e por eso nunca vou deixar que digan unha sola palabra en contra túa diante miña, porque non as mereces, e porque eres moito mellor do que a xente poida falar. Adórote meniña :)

viernes, 15 de junio de 2012

#séfeliz


pero no pasa nada, porque la gente va y viene. Nadie substituye a nadie. Nadie se olvida de nadie. La gente se va, los recuerdos permanecen, y cada vez es diferente. Hay que saber pasar página, dejar que el pasado sea simplemente pasado. Las segundas partes nunca fueron buenas. Hay que entender que probablemente, tú y yo nunca volvamos a ser nosotros.
#séfeliz.

lunes, 4 de junio de 2012

E se te vas heite botar de menos. E se marchas pensa en min cada vez que a lúa esté chea. Cada noite antes de durmir, e cada mañán ó espertar. Se te vas, volve. E volve para quedarte. Non me faltes nunca, porque es todo canto quero. E se me faltas morro, e eu tamén estarei pensando en ti sempre que ti o fagas. Recordarei con tenrura os teus "quérote" e con paixón todo aquilo que fixemos a altas horas da madrugada. Recordarei cun sorriso cada unha das tonterías que ó longo de case dous anos me dixeches, e recordarei, para ser exactos cada abrazo, bico, caricia. Cada segundo. Pero volve. Volve xa. Porque inda non te foches e xa te boto de menos.

- Máis ben.
+ Máis ben qué?
- Rote.






ámote.